| ภาษา : |
|
| ชุมชนวิกิพีเดีย |คำตอบสารานุกรม |ส่งคำถาม |ความรู้คำศัพท์ |อัปโหลดความรู้ |
การกระจายความน่าจะเป็น |
 |
|
โยนเข้ามาดู จำนวนที่หงายหน้าอยู่เกิดขึ้น ความถี่ (m / n) บุฟฟ่อน4040 2048 0.5069 K เพียร์สัน 12000 6019 0.5016 K เพียร์สัน 24000 12012 0.5005 ที่สามารถเห็นได้จากตารางที่ 4-1 พร้อมกับการเพิ่มจำนวนของการทดลอง, เผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใกล้กับเพิ่มความถี่ที่มั่นคงถึง 0.5 นี้เราใส่เป็น 0.5 น่าจะเป็นของเหตุการณ์นี้ โดยทั่วไปน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแบบสุ่ม p ไม่ได้รับอย่างถูกต้อง ปกติจะเป็นหมายเลขของการทดลอง n คือพอเหตุการณ์สุ่มความถี่ที่มีขนาดใหญ่เป็นประมาณความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแบบสุ่ม คือ P (A) = p ≈ m / n (n มีขนาดใหญ่พอสมควร) (4-1) คำนิยามคลาสสิกของ ดังกล่าวข้างต้นอธิบายความหมายทางสถิติของความน่าจะเป็น แต่สำหรับเหตุการณ์ที่สุ่มบางอย่างไม่จำเป็นต้องทดสอบซ้ำหลาย ๆ ครั้งเพื่อตรวจสอบความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่ตัวเอง แต่ตามลักษณะของการคำนวณโดยตรงสุ่มของความน่าจะเป็น มีการทดลองแบบสุ่มจำนวนมากที่มีลักษณะดังต่อไปนี้: 1 ทดสอบเพียงจำนวน จำกัด ของผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ทั้งหมดคือตัวอย่างพื้นที่เป็นเพียงจำนวน จำกัด ของกิจกรรมพื้นฐาน 2 ผลลัพธ์ที่เป็นไปของการทดลองปรากฏแต่ละอย่างเท่าเทียมกันมีแนวโน้มว่ากิจกรรมทั้งหมดขั้นพื้นฐานมีแนวโน้มที่เท่าเทียมกัน 3 ทดสอบผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ทั้งหมดยี่สิบสองเข้ากันไม่ได้ ทดลองแบบสุ่มที่มีลักษณะเหล่านี้จะเรียกว่าน่าจะเป็นรูปแบบคลาสสิก (รุ่นคลาสสิก) สำหรับรูปแบบความน่าจะเป็นคลาสสิกน่าจะมีการกำหนดดังต่อไปนี้: ให้ตัวอย่างพื้นที่ด้วย n ซึ่งอาจก่อให้เกิดเหตุการณ์ขั้นพื้นฐานซึ่งรวมถึงกรณีที่มีเหตุการณ์ขั้นพื้นฐานเมตรน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น m / n, นั่น P (A) = m / n (4-2) คำนิยามนี้จะเรียกว่าน่าจะเป็นความน่าจะเป็นคลาสสิก (น่าจะเป็นคลาสสิก) หรือความน่าจะเป็นเบื้องต้น (ความน่าจะเป็นก่อน) [ตัวอย่างเช่น 4.1] ในหมายเลข 1,2,3, ... , 10, สิบหมูถูกสุ่มเลือกหนึ่งพบว่าน่าจะเป็นที่เหตุการณ์เหล่านี้สุ่ม (1) = "จำนวนที่พบบ่อย≤ 4" |
| ผู้ใช้งาน ทบทวน |
|
ยังไม่มีความเห็น |
